قلنسوه کلاه بلند و نوک تیزی بو که در نواحی ماورالنهر از آن استفاده می شود و در دوره ی سامانیان به عنوان یک کلاه ایرانی رواج داشت.

خوارزمشاهی قلنسوه را به صورت کج روی سر می گذاشتند و به این وسیله از مردم خراسان تفکیک می شدند.

طاهریان و صفاریان هم برای پوشش از سر از قلنسوه استفاده می کردند.